Ջահելության ճամփի վրա
Հանդիպում ես հանկարծ մեկին.
Քեզ գերում է տեսքը նրա,
Կամ գերում է նրա հոգին:
Միանգամից սիրտ ու աշխարհ
Դառնում են նոր,արտասովոր:
Եվ նա, ով դեռ չկար,
Ամբողջ կյանքդ է դառնում այսօր:Հրդեհում են հոգիդ հանկարծ
Մի լուռ հայացք,ժպիտ մի տաք,
Մի ծաղկեփունջ քեզ ուղարկված,
Մի անձնվեր ու լավ արարք,
Հեռու-հեռվից գալը մեկի,
Ջերմ համբույրը մի բախտավոր,
Կամ թե մեկի ապրած կյանքի
Պատմությունը խորհրդավոր…Թեթեւ քայլից հաճախ կյանքում
Սեր է ծնվում հարուստ եւ մեծ,
Որ դու անգամ չես հասկանում
Ինչպես եղավ ու պատահեց:
Աշխատում ես էլ չհիշել,
Բայց նորից ես հուշով տարվում,
Իսկ երբ հանկարծ մերժում է քեզ
Ավելի ես սիրահարվում…Չես էլ կարծում,թե այս մեկին
Դու կարող ես նայել անգամ,
Բայց լինում է,որ միասին
Ու մեկտեղ եք անցնում ճամփան,
Կամ մեկի հետ ինչ-որ մի տեղ
Ինչ-որ խոսք եք փոխանակել,
Տարիներ են անցել արդեն,
Բայց դու նրան հիշում ես դեռ:Մեկին իբր սիրահարված
Կատակելով սեր ես հայտնում,
Բայց կատակը կամաց-կամաց
Լրջություն է մի օր դառնում:
Կամ մեկի հետ վիճում ես դու,
Կռվում,խայթում անգթաբար ,
Մինչդեռ հետո,հեռվից-հեռու,
Կարոտով եք հիշում իրար:Շատ են խոսում մեկի մասին,
Եվ հուզվում ես դու գաղտնորեն,
Մեկն էլ նման քո երազին,
Ստիպում է նայես իրեն….
Մեկն օգնում է,գնում անդարձ,
Փնտրում ես նրան սիրով,
Եվ սիրում ես նաեվ հանկած
Ինչ-որ մեկին կարեկցալով….Պատահում է չեք ճանաչում,
Բայց նայում եք հանկարծ իրար,
Եվ զգում եք,որ աշխարհում
Դուք ծնվել եք միմյանց համար:
Հաճախ երգը մեկտեղ լսած,
Կամ կատակը մի հասարակ,
Մի կարծիքը նրա հայտնած
Հրդեհում են սրտեր ու կրակ:Կյանք է….Ձեռք է ձեռքի դիպել,
Կամ ակնարկ են արել սիրով,
Սիրվելուց է մեկը սիրել,
Մեկն էլ միայն նամակներով,
Եվ սիրում է մեկն էլ բոլոր
Հմայքներով նրա անմար…
Իսկ ես չեմ սիրում,չեմ սիրում խոր,
Բայց չգիտեմ ինչի համար….